GS1, mevcut EPC veri kodlama standardını güncelleyen ve gıda ve catering ürünleri gibi çabuk bozulan ürünlere odaklanan yeni bir etiket veri standardı olan TDS 2.0'ı yayınladı. Bu arada, gıda endüstrisine yönelik en son güncelleme, taze gıdanın ne zaman paketlendiği, parti ve parti numarası ve potansiyel "son kullanma tarihi" veya "satış tarihi" gibi ürüne özgü verilerin kullanılmasına olanak tanıyan yeni bir kodlama şeması kullanıyor. tarihine kadar.

GS1, TDS 2.0 standardının yalnızca gıda endüstrisi için değil, aynı zamanda raf ömrünün karşılanması ve tam izlenebilirliğin sağlanması konusunda benzer sorunlarla karşılaşan ilaç şirketleri ve onların müşterileri ve distribütörleri için de potansiyel faydalar içerdiğini açıkladı. Bu standardın uygulanması, tedarik zinciri ve gıda güvenliği sorunlarını çözmek için RFID'yi benimseyen sayıları giderek artan endüstrilere yönelik bir hizmet sağlar. GS1 ABD Topluluk Katılımı Direktörü Jonathan Gregory, işletmelerin gıda hizmeti alanında RFID'yi benimsemeye büyük ilgi gösterdiğini söylüyor. Aynı zamanda, bazı şirketlerin halihazırda gıda ürünlerine pasif UHF RFID etiketleri uyguladığını, bunun da onların üretimden çıkıp bu ürünleri restoranlara veya mağazalara kadar takip etmelerine olanak sağladığını, maliyet kontrolü ve tedarik zinciri görselleştirmesi sağladığını da belirtti.

Şu anda RFID, perakende sektöründe envanter yönetimi amacıyla öğeleri (giysi ve taşınması gereken diğer öğeler gibi) takip etmek amacıyla yaygın olarak kullanılmaktadır.Ancak gıda sektörüfarklı gereksinimler. Sektörün taze gıdayı son satış tarihi içinde satışa sunması ve bir şeyler ters giderse geri çağırma sırasında takibinin kolay olması gerekiyor. Dahası, sektördeki şirketler çabuk bozulan gıdaların güvenliğine ilişkin giderek artan sayıda düzenlemeyle karşı karşıya kalıyor.