Firma GS1 wydała nowy standard danych na etykietach, TDS 2.0, który aktualizuje istniejący standard kodowania danych EPC i koncentruje się na towarach łatwo psujących się, takich jak produkty spożywcze i cateringowe. Tymczasem najnowsza aktualizacja dla przemysłu spożywczego wykorzystuje nowy schemat kodowania, który umożliwia wykorzystanie danych specyficznych dla produktu, takich jak data pakowania świeżej żywności, jej numer partii i partii oraz potencjalny termin przydatności do spożycia lub sprzedaż. do” daty.

GS1 wyjaśniła, że ​​standard TDS 2.0 niesie ze sobą potencjalne korzyści nie tylko dla przemysłu spożywczego, ale także dla firm farmaceutycznych oraz ich klientów i dystrybutorów, którzy borykają się z podobnymi problemami w dotrzymaniu okresu przydatności do spożycia, a także uzyskaniu pełnej identyfikowalności. Wdrożenie tego standardu zapewnia usługę dla rosnącej liczby branż, które wdrażają RFID do rozwiązywania problemów związanych z łańcuchem dostaw i bezpieczeństwem żywności. Jonathan Gregory, dyrektor ds. zaangażowania społecznego w GS1 US, mówi, że widzimy duże zainteresowanie przedsiębiorstw wdrożeniem technologii RFID w obszarze usług gastronomicznych. Jednocześnie zauważył również, że niektóre firmy już teraz stosują pasywne znaczniki RFID UHF do produktów spożywczych, co pozwala im również przejść od etapu produkcji, a następnie śledzić te produkty do restauracji lub sklepów, zapewniając kontrolę kosztów i wizualizację łańcucha dostaw.

Obecnie technologia RFID jest szeroko stosowana w branży detalicznej do śledzenia przedmiotów (takich jak odzież i inne przedmioty, które wymagają przeniesienia) w celu zarządzania zapasami.Jednak sektor spożywczy maróżne wymagania. Branża musi dostarczać do sprzedaży świeżą żywność z zachowaniem daty przydatności do spożycia i musi być łatwa do śledzenia podczas wycofania, jeśli coś pójdzie nie tak. Co więcej, firmy z branży borykają się z coraz większą liczbą przepisów dotyczących bezpieczeństwa łatwo psującej się żywności.