Koncepcja Przemysłu 4.0 istnieje już od prawie dziesięciu lat, ale jak dotąd wartość, jaką wnosi do przemysłu, jest wciąż niewystarczająca.
Z Przemysłowym Internetem Rzeczy istnieje zasadniczy problem, tzn. przemysłowy Internet Rzeczy nie jest już „Internetem +”
kiedyś tak było, ale inna architektura.

Przemysł 4.0, głównym rozwiązaniem nie jest problem produkcji na dużą skalę, ale spersonalizowane potrzeby, które należy zaspokoić po inteligencji. Ponieważ
dzisiejsze społeczeństwo rozwija się w kierunku personalizacji, Przemysł 4.0 nie ma wyjaśniać koncepcji, ale stać się podstawą wszelkiej inteligencji.

W ujęciu standardów europejskich wszystkie elementy inteligencji w przemyśle 3.0 tworzą strukturę piramidy, co nie stanowi problemu dla standaryzacji,
ale nie na potrzeby spersonalizowane, bo po standaryzacji linii produkcyjnej największym problemem jest brak elastycznej produkcji
można tego dokonać, ale dziś elastyczna produkcja jest po prostu potrzebą przemysłu. Innymi słowy, struktura piramidy nie nadaje się już dla przemysłu i
dzisiejsza konstrukcja powinna być konstrukcją płaską.

Widać, że retoryka „Internet +” nie jest już głównym tematem obecnej epoki, kiedy struktura piramidy ulega stopniowemu wywróceniu,
to czas, kiedy przemysłowy Internet rzeczy naprawdę wnosi wartość, wraz z pojawieniem się spersonalizowanych i dostosowanych potrzeb, fragmentacją
sceny Internetu Rzeczy wpisuje się w tę epokę.