طبق آمار، تا پایان سال 2021، 1866 شهرستان (شامل شهرستان‌ها، شهرستان‌ها و غیره) در سرزمین اصلی چین وجود داشت که حدود 90 درصد از مساحت کل کشور را تشکیل می‌داد.
منطقه این شهرستان حدود 930 میلیون نفر جمعیت دارد که 52.5 درصد از جمعیت سرزمین اصلی چین و 38.3 درصد از تولید ناخالص داخلی آن را تشکیل می دهد.

پیدا کردن اینکه تعداد جمعیت شهرستان و تولید ناخالص داخلی نامتعادل بوده است دشوار نیست. در عین حال در صنعت اینترنت اشیا فناوری های مرتبط یا
محصولات بیشتر در شهرهای درجه یک و دو استفاده می شود و تعداد کمی در شهرستان ها قرار می گیرند.

قابل درک است که بازار شهرها، شهرستان ها و شهرستان ها و مناطق روستایی زیر سه خط در چین را بازار غرق می گویند. در چند سال گذشته، بسیاری از امنیت پیشرو
شرکت ها شروع به توسعه استراتژی های فرونشست کرده اند. از سوی دیگر، برچسب سیاست های مربوطه به تدریج از شهر هوشمند به دهکده دیجیتال گسترش یافته است.

امروزه با افزایش تدریجی محصولات پلت فرم اینترنت اشیا، بازار غرق شده نیز در حال توسعه است و تحول دیجیتالی در ابعاد کوچک و متوسط
شهرها و ارتقای سطح مصرف ساکنان در دستور کار قرار گرفته است. به عبارت دیگر 90 درصد مساحت و بازار بزرگ 930 میلیون نفری را تشکیل می دهد
در حال ضربه زدن

برای غرق شدن کانال فروش، نیاز به سرمایه گذاری منابع انسانی و مالی عظیم، همراه با تکه تکه شدن جدی صحنه اینترنت اشیا، بسیار است.
کاوش، بررسی بازار و ایجاد کانال دشوار است. مهمتر از همه، اگرچه ادغام تجارت فروشنده هایکانگ و داهوا آسان به نظر می رسد، وظیفه اصلی محلی
دلال ها برای توسعه کانال ها نیست، بلکه فشار دادن، ارسال، تخلیه کالاها و قیمت گذاری، یا زنده ماندن با جستجوی پروژه ها بر اساس منابع کانال در دسترس است. دلال ها فاقد
انگیزه برای توسعه فعالانه یک شبکه فروش عمیق تر. منافع همه طرف ها را نمی توان متعادل کرد، در نتیجه شرکت های کوچک به هیچ وجه تماس نخواهند داشت.

در آینده، شرکت‌های IOT بالغ‌تر برای گسترش بازار در شهرهای کوچک و متوسط ​​و توسعه راه‌حل‌های iot بالغ مناسب برای
سیستم مدیریت شهرهای کوچک و متوسط